Du lokka meg, Herre, og eg lét meg lokka.
Du vart for sterk for meg og vann.
Eg er til latter heile dagen, alle spottar meg.
Kvar gong eg snakkar, må eg skrika.
«Vald og ran!» ropar eg.
For Herrens ord har dagen lang vorte meg til spott og skam.
Eg sa: «Eg vil ikkje tenkja på han og aldri meir tala i hans namn.»
Då var det som om det brann ein eld i mitt hjarte.
Han var innestengd i knoklane mine.
Eg streva for å stå imot, men eg greidde det ikkje.

Jeremia 20, 7–9